|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | <h2 style="margin:0; background:#AACC55; font-size:150%; font-weight:bold; border:1px solid #669966; text-align:left; color:#000; padding:0.2em 0.4em; color:#000;">dzwoniec ''Carduelis chloris''</h2> | | <h2 style="margin:0; background:#AACC55; font-size:150%; font-weight:bold; border:1px solid #669966; text-align:left; color:#000; padding:0.2em 0.4em; color:#000;">dzwoniec ''Carduelis chloris''</h2> |
| | | | |
| − | ===Tu nie ma jeszcze opisu, ale zapraszamy do obejrzenia zdjęć.===
| + | [[Image:CARCHL01.jpg|left|300px]]Dzwoniec jest ptakiem wielkości wróbla; ma dość dużą głowę, stożkowaty, masywny dziób i krępe ciało. Dorosłe ptaki są zielonkawe, mają ciemniejsze skrzydła i żółto obrzeżony ogon u nasady. Płeć u tego gatunku jest z większej odległości dość trudna do oznaczenia. Samiec ma żywo-żółtozielony spód ciała i skrzydła z szerokim, żółtym obrzeżeniem. Samica jest zielonkawo-brązowawa, z mniejszym obrzeżeniem na skrzydłach. Ptaki w szacie młodocianej są podobne do dorosłych samic, lecz mają niezbyt wyraźne, ciemne paski wzdłuż piersi i brzucha. |
| | + | Śpiew dzwońca jest nie do pomylenia z głosami innych ptaków. Jego pieśń brzmi mniej więcej tak: djul-dzirr-dzidzidzi-zwiir, co może przypominać dźwięk małych dzwoneczków – stąd nazwa gatunku. |
| | + | Dzwońce poza okresem lęgowym żyją w stadach liczących do kilkudziesięciu, rzadziej więcej osobników. W stadach tej wielkości prowadzą koczowniczy tryb życia, podejmując to dalsze, to bliższe wędrówki. Ptak ten często opisywany jest jako ptak osiadły, ale zdarzają się wiadomości o ptakach obrączkowanych w Polsce, powtórnie stwierdzanych we Włoszech. Poza okresem lęgowym ptaki te preferują otwarte tereny krajobrazu rolniczego |
| | + | Dzwoniec zamieszkuje tereny parkowe, od nizin po górną granicę lasu. Często bytuje też w parkach miejskich. Gniazda zakłada w gęstych krzewach, często w jałowcach i żywotnikach. Warstwę zewnętrzną jego gniazda stanowią korzonki i kłącza traw, warstwa środkowa to mech; gniazdo wyścielone jest drobnymi korzonkami, włosiem i piórkami. |
| | + | Samica składa 3 - 6 jaj w okresie od kwietnia do września; są one niebieskawe i brązowo plamkowane. Pisklęta wylęgają się po upływie dwóch tygodni; przez kolejne 14 dni młodymi opiekują się oboje rodzice. |
| | + | |
| | + | Pokarm dzwońców to przede wszystkim pączki drzew i nasiona, w okresie lęgowym także owady. Dzwońce chętnie zaglądają do karmników, nawet w dużych miastach. Ich ulubionym pokarmem są nasiona słonecznika |
| | + | Zimą dokarmiamy dzwońce nasionami oleistymi – najlepszy jest słonecznik pastewny |
| | + | Latem zapewniamy im dostęp do wodopoju. |
| | + | Z myślą o dzwońcach warto w swoim ogrodzie zasadzić tuje, (zwarte i wysokie odmiany), jałowiec pospolity, cis oraz inne gęste krzewy. |
| | + | |
| | | | |
| − | [[Image:CARCHL01.jpg|left|300px]]
| |
| | [[Image:CARCHL02.jpg|left|300px]] | | [[Image:CARCHL02.jpg|left|300px]] |
| | [[Image:CARCHL03.jpg|left|300px]] | | [[Image:CARCHL03.jpg|left|300px]] |
Wersja z 21:52, 21 sty 2010
dzwoniec Carduelis chloris
Dzwoniec jest ptakiem wielkości wróbla; ma dość dużą głowę, stożkowaty, masywny dziób i krępe ciało. Dorosłe ptaki są zielonkawe, mają ciemniejsze skrzydła i żółto obrzeżony ogon u nasady. Płeć u tego gatunku jest z większej odległości dość trudna do oznaczenia. Samiec ma żywo-żółtozielony spód ciała i skrzydła z szerokim, żółtym obrzeżeniem. Samica jest zielonkawo-brązowawa, z mniejszym obrzeżeniem na skrzydłach. Ptaki w szacie młodocianej są podobne do dorosłych samic, lecz mają niezbyt wyraźne, ciemne paski wzdłuż piersi i brzucha.
Śpiew dzwońca jest nie do pomylenia z głosami innych ptaków. Jego pieśń brzmi mniej więcej tak: djul-dzirr-dzidzidzi-zwiir, co może przypominać dźwięk małych dzwoneczków – stąd nazwa gatunku.
Dzwońce poza okresem lęgowym żyją w stadach liczących do kilkudziesięciu, rzadziej więcej osobników. W stadach tej wielkości prowadzą koczowniczy tryb życia, podejmując to dalsze, to bliższe wędrówki. Ptak ten często opisywany jest jako ptak osiadły, ale zdarzają się wiadomości o ptakach obrączkowanych w Polsce, powtórnie stwierdzanych we Włoszech. Poza okresem lęgowym ptaki te preferują otwarte tereny krajobrazu rolniczego
Dzwoniec zamieszkuje tereny parkowe, od nizin po górną granicę lasu. Często bytuje też w parkach miejskich. Gniazda zakłada w gęstych krzewach, często w jałowcach i żywotnikach. Warstwę zewnętrzną jego gniazda stanowią korzonki i kłącza traw, warstwa środkowa to mech; gniazdo wyścielone jest drobnymi korzonkami, włosiem i piórkami.
Samica składa 3 - 6 jaj w okresie od kwietnia do września; są one niebieskawe i brązowo plamkowane. Pisklęta wylęgają się po upływie dwóch tygodni; przez kolejne 14 dni młodymi opiekują się oboje rodzice.
Pokarm dzwońców to przede wszystkim pączki drzew i nasiona, w okresie lęgowym także owady. Dzwońce chętnie zaglądają do karmników, nawet w dużych miastach. Ich ulubionym pokarmem są nasiona słonecznika
Zimą dokarmiamy dzwońce nasionami oleistymi – najlepszy jest słonecznik pastewny
Latem zapewniamy im dostęp do wodopoju.
Z myślą o dzwońcach warto w swoim ogrodzie zasadzić tuje, (zwarte i wysokie odmiany), jałowiec pospolity, cis oraz inne gęste krzewy.
