mysikrólik Regulus regulus
Samczyk z obrączką ornitologiczną.
Mysikrólik wraz z blisko spokrewnionym z nim zniczkiem to najmniejszy (mierzący razem z ogonem około 9 cm), a także najlżejszy (ważący 5,5 grama) ptak Europy. Ptak dorosły jest oliwkowo-zielono-szary, z wierzchu ciemniejszy, jaśniejszy od spodu. Na ciemnych skrzydłach ma białą pręgę; na głowie pomarańczową (samiec) lub żółtą (samica) kreskę obwiedzioną czarnymi paseczkami. U młodych brak rysunku na głowie.
Ptak ten jest czasem mylony ze zniczkiem; tymczasem zniczek ma za okiem charakterystyczną , dobrze widoczną białą brewkę, której brak u mysikrólika.
Głos mysikrólika należy do tych, których nie można pomylić z innymi; przypomina dźwięk piszczących, nienaoliwionych kółek wózka dziecięcego i brzmi mniej więcej tak: si-zi si – si zi si – si zi si – si si. Ptak ten najczęściej śpiewa ukryty w starych i wysokich świerkach.
Gniazdo mysikrólik zakłada wysoko w koronach drzew iglastych, głównie świerków i jodeł. Jest to podwieszona pod długą, boczną gałęzią kulka z otworem skierowanym do góry. Zewnętrzna średnica gniazda wynosi 6-7cm, otwór wlotowy 2,5 - 3,5 cm. Od kwietnia do czerwca samica składa 5-10 żółtawych jaj kropkowanych na brązowawo. Mysikróliki odbywają do dwóch lęgów w ciągu roku.
Pokarm mysikrólika stanowią owady i pajęczaki, które znajduje na gałęziach drzew.
Jest ptakiem częściowo wędrownym.
W ogrodach mysikrólika widuje się rzadko, najczęściej w stadach mieszanych z sikorami, z którymi często przebywa i koczuje w okolicy.
