Muchołówka szara Muscicapa striata

Muchołówka szara to ptak nieco mniejszy od wróbla. Ma dużą głowę z kreskowanym czołem, szeroko zaokrąglone skrzydła i stosunkowo długi ogon. Nie występuje u niej dymorfizm płciowy. Ptaki dorosłe z wierzchu są brązowoszare, z ciemniejszymi kreskami na szyi i piersi. Ptaki w szacie juwenilnej pokryte są z wierzchu żółtawo- kropkowanym rysunkiem przypominającym łuskę.

Muchołówkę szarą pomaga rozpoznać jej zachowanie, kiedy w pozycji niemal wyprostowanej czatuje na przelatującego owada (tzw. polowanie z zasiadki), by po chwili poderwać się i w zwinnym locie schwytać upatrzoną ofiarę. Takie zachowanie jest typowe dla wszystkich gatunków muchołówek (stąd ich nazwa). Muchołówka szara występuje na obrzeżach lasów, w parkach i ogrodach, często w pobliżu człowieka. Gniazda zakłada w półotwartych dziuplach i wnękach w murach. Chętnie zasiedla skrzynki półotwarte oraz małe podesty wykonane dla niej pod okapem dachu. Jest to pak dość cichy i skryty. Nie stara się rzucać w oczy. Praktycznie nie śpiewa, odzywa się jedynie niegłośnym: „tsit”, „pstir”. Zdarza się, że obecność muchołówki szarej odkrywamy dopiero, znajdując jej gniazdo, np. na parapecie naszej sypialni. Muchołówka szara to ptak wybitnie owadożerny, nie korzysta z karmników. Zadowala się całkiem tym, co sama upoluje. Jest to ptak bardzo pożyteczny, bowiem eliminuje tak uciążliwe dla ludzi muchy. Muchołówki to ptaki wędrowne. Opisywana tutaj muchołówka szara odlatuje od nas w sierpniu-wrześniu, natomiast wraca w kwietniu-maju. Dla muchołówki można wieszać skrzynki lęgowe typu P, jednak koniecznie muszą być one zabezpieczone siatką ogrodzeniową, która uniemożliwi sroce lub innym ptakom krukowatym zrabowanie lęgów. Warto też pomyśleć o czatowniach dla muchołówek. Taką czatownią może być na przykład wkopany w ziemię drewniany słupek o wysokości około1,5m. Należy go umieszczać w pobliżu gęstych krzewów, do których ptak ten może uskoczyć przed atakującym go krogulcem.