jemiołuszka Bombycilla garrulus
Jemiołuszki żerujące na zmarzniętym jabłku
Jest większa od wróbla (~ wielkość szpaka), ciało ma krępe ciało, ogon krótki, a na głowie ma charakterystyczny czubek z piór skierowany ku tyłowi. Jemiołuszki na bokach są różowobrązowawe z wyraźnymi jasnymi plamami na skrzydłach. Na głowie mają wyraźną, czarną przepaskę przez oko oraz czarny podbródek (mniejszy u samicy).
Jemiołuszki zazwyczaj poruszają się w stadach. Ich lot na pierwszy rzut oka przypomina lot szpaka z którym może być mylona jednakże lecące jemiołuszki stale odzywają się głosem sirrrr nie do pomylenia z głosami innych ptaków.
Podobnie jak jer jemiołuszka to ptak zamieszkujący tajgę. Polskę traktuje jako swoisty ciepły kraj w którym można dogodnie przezimować. Pojawia się u nas w listopadzie a odlatuje w marcu lub kwietniu.
Zimą pokarmem jemiołuszek są wszelkie pozostające na drzewach owoce np. jemioły (stąd nazwa!) , jarzębiny, głogu, dzikiej róży, jabłoni.
W karmnikach jemiołuszki raczej nie zagoszczą jednak mogą chętnie korzystać z wywieszanych dla nich zimową porą jabłek (tak jak i drozdy)
